Pro-People

Ewador

Lektura obowiązkowa..a przeczytałam ja kilka razy..uważam tą książkę za genialną...wiele wartości można z niej wyciągnąć...i bardzo mi sie w życiu przydała

Martina

Narysuj mi baranka Exclamation

Ewador

A choćby to:)

Valentino

to jest wspaniała książka...

"Ale ten baranek jest chory..." Smile

Martina

No to kto narysuje mi baranka Question

Valentino

[link widoczny dla zalogowanych]
^^

Martina

Valentino

[link widoczny dla zalogowanych]
^^

Martina

Dziękuje ^^
Fajne (bo) takie czerwone ^^

Bakalia

Hm, ta książeczka jest jedną z moich ulubionych .Co tu dużo mówić, klasyk(!)
Niestety wiele osób nie rozumie przesłania. Ostatnio przerabialiśmy to jako lekturę ,komentarze większości "mądrych" ludzi z mojej klasy mówiły, że to "szajs" ,że co to ma być, historia o jakimś małym chłopczyku i baobabach? Krew mnie zalewała, gdy to słyszałam, no, ale…milczałam. Przecież moje komentarze na nic by się nie zdały…
Opowiem wam o bardzo nieprzyjemnej sytuacji jaka mnie spotkała w związku z tą książką. Po prostu tak mnie to wkurzyło... Myślałam…Ech:/
No więc nowa polonistka, zadała nam 4 (do wyboru)tematy wypracowań dot. tejże książki. Zaczynając od tego ,że postawiła ultimatum, że praca nie może przekraczać 1,5 strony kartki A4(przepraszam bardzo ,ale jak mam wyrażać swoje myśli, ograniczona jakimiś durnymi zasadami?!),kończąc na tym, że mamy traktować ją jako osobę nie znającą treści utworu, dlatego we wstępie mieliśmy opisać całą jego treść(ile lat chodzę do szkoły, żaden nauczyciel, nie narzucał mi z czego ma się składać moje wypracowanie, tym bardziej, że pisanie tego wstępu nie miało związku z żadnym tematem).
No więc dostosowując się do jej wymagań, ukleiłam jakiś wstęp na połowę strony, resztę pracy zajęło mi opisywania przyjaźni M. Księcia z Lisem. Wartości itp. Zakończyłam tym,że ich więź była wyjątkowa co w dzisiejszych czasach zdarza się rzadko. I wiecie co ona na to? Przekreśliła mi całą moją puentę, twierdząc ,że ona przebywała w różnych środowiskach, ja wyciągam złe wnioski. No to powiedziałam jej, że patrzyłam na sprawę w miarę obiektywnie, miałam na myśli środowisko swoich rówieśników i własne doświadczenia. Na ,co ona mówi ,że i tak wyciągam złe wnioski ;-X
Przepraszam bardzo, ale ta jakże inteligentna nauczycielka jeszcze niedawno mówiła, że ona lubi dyskusje i zawsze będzie starała się znaleźć kompromis. Gdzie w mojej sytuacji jest kompromis? Istna paranoja! Czy zawsze trzeba mieć takie same poglądy jak nauczyciel ,iść za nim ślepo i zgadzać się z każdym słowem?
Na dodatek to nie wszystko. Postawiła mi za nie ocenę dobrą. Z wypracowań zawsze miałam lepsze oceny(no pomijając jedno z pierwszej klasy, gdzie też była czwórka, ale średnia klasowa byłą znacznie niższa więc ^^) ,z resztą jak zdążyłam się zorientować,że czwóry podostawali uczniowie dla których polski nie ma większego znaczenia, tacy średniacy, typowi „szpanerzy” i „kozacy”.
Polski był moim ukochanym przedmiotem, lubię gramatykę, ale też właśnie to, że to przedmiot humanistyczny, ”człowieczy”, wchodzimy w swoje myśli i duszę ,wyrażamy swoje zdanie. (!!!)
Cholernie mi przykro, że tak wspaniała książka stała się powodem tej chorej sytuacji. Nie wiecie jakie to jest straszne uczucie, takie nagłe podcięcie skrzydeł, uświadomienie sobie, że od teraz coś stanie się zwyczajną koniecznością, z której nie czerpie się żadnej przyjemności Sad

Może tak trochę zbiegłam od tematu, ale musiałam to napisać, bo cały czas ta sytuacja nie daje mi spokoju.
Wybaczcie:*

Nutella

Bakalia

Reptilia

"Mały Książę" to moja ulubiona lektura szkolna. Kiedy ją przerabialiśmy to były osoby w klasie, które uważały to tylko dziecinną książeczkę. Ale na szczęście były również takie, które spojarzły głębiej i znalazły sens. Czytając ostatnio tę opowieść powypisywałam wszystkie warte uwagi cytaty i poprzywieszałąam na karteczkach w pokoju. Aż dziw, że Antoine de Saint-Exupery zamieścił tyle mądrości w jednej krótkiej książce. Na pewno jeszcze wiele razy ją przeczytam.